لاور بَرا یا (لاور عليا/لاور شیخ) روستای بزرگی است از توابع بخش کوخردهرنگ شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شده‌است. این روستا در داخل کوه واقع است

لاور

در ارتفاع ٩٤٥متری کوه لاور محوطه‌ای است که آن را لاور می‌گویند. لاور به جایی اطلاق می‌شود که از سمتهای مختلف آب باران به سویش سرازیر می‌شود و از یک گوشه خارج می‌گردد. در جلگه‌ای به مسافت ۳x۳ کیلومتر تعداد تقریبی ۷۰۰ اصله نخل دیم و (۳۳) باب آب‌انبار (برکه) دارد. نخل دیم هم در آغاز کاشت با آب برکه آبیاری می‌گردد، زیرا در لاور چشمه وجود ندارد.

محدوده لاور شیخ

از شمال کوه و پر کَلاتُو، از جنوب راه شوسه و نخلستان لاور، از مغرب کوه لاور، و از سمت مشرق به درواه محدود می‌گردد...

جمعیت

در تپه سنگی مشرف بر جلگه سمت شمال و زیر پر کَلاتُو از ناحیه جنوب ده لاور واقع شده‌است. جمعیت روستای لاور ۳۰۰ نفر (۵۰ خانوار) است که از اهل سنت و از شاخه شافعی هستند یعنی از پیروان امام محمد ادریس شافعی می‌باشند و به زبان فارسی و به گویش محلی تکلم می‌کنند. و دارای سه مسجد است که دو مسجد آن قدیمی است یکی بنام مسجد شیخ ودومی مسجد جامع نام دارد، اما مسجد سوم جدید است...

صنعتگران در لاور

در لاور صنعت گران ماهری بوده و هستند، و ابزارهایی مانند چاقو، قفل، گلیم بافی و انگشتر نقره نیز می‌سازند. لاور محل سکونت مشایخ بسیار محترم مدنی است که مورد احترام خاص وعام بوده و هستند.

مشایخ مدنی و لاور شیخ

نخستین شخص از مشایخ مدنی که وارد لاور شده (شیخ محمد بن شیخ راشد مدنی) بن شیخ مصطفی بن شیخ حسن مدنی بوده، ایشان از روستای شناس نزدیک بندر لنگه) به روستای لاور رفته و در آنجا اقامت گزیده‌است، ازاینرو روستای لاور علیا (لاور شیخ) نیز نامیده می‌شود. مشایخ مدنی از تبار (شیخ حسن مدنی) هستند که در سده دوازدهم هجری قمری از مدینه به سوی فارس مهاجرت کرد.

شمد لاوری

شیخ محمد لاوری مشهور به شمد لاوری یکی از نواده‌های شیخ حسن مدنی، جوانی دلیر شجاع وبی باک بود که در سراسر منطقه جنوب معروف بود. همیشه پاشنه کشیده و مسلح ظاهر می‌شد. برای کسب اطلاع بیشتر در مورد لاور ومشایخ مدنی می‌توانند به کتاب شیخ محمد نور مدنی مراجعت کنند. روستای لاور شیخ ((لاور علیا)) در ۲۹ کیلومتری شمال شرقی دهستان کوخرد قرار دارد...

نگاره

پانویس

جستارهای وابسته

• موقعیت لاور شیخ بر روی Google Maps

فهرست منابع و مآخذ

• محمدیان، کوخردی، محمد، “ «به یاد کوخرد» “، ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.
• نگاره‌ها از: محمد محمدیان.
• سلامی، بستکی، احمد. (بستک در گذرگاه تاریخ) ج۲ چاپ اول، ۱۳۷۲ خورشیدی.
• عباسی، قلی، مصطفی، «بستک وجهانگیریه»، چاپ اول، تهران: ناشر: شرکت انتشارات جهان معاصر، سال ۱۳۷۲ خورشیدی.
• بالود، محمد. (فرهنگ عامه در منطقه بستک) ناشر همسایه، چاپ زیتون، انتشار سال ۱۳۸۴ خورشیدی.
• الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران Kookherd, an Islamic District on the bank of Mehran River) الطبعة الثالثة، دبی: سنة ۱۹۹۷ للمیلاد.
• مهندس:، حاتم، محمد، غریب“ «تَاریخْ عَرَب الّهْولَة Huwala Arab History» “، دولة الکویت، ج۱. چاپ سوم، القاهرة، مصر، دار‌الأمین للطباعة والنشر والتوزیع، ۸ شارع أبوالمعالی، سال انتشار ۱۹۹۷ میلادی، Engineer: Mohammed gharhb Hatem , third edition: Egypt (Cairo),1997 & ۲۰۱۳
• بختیاری، سعید،، «اتواطلس ایران» ، “ مؤسسه جغرافیایی وکارتگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی.
• محمد، صدیق «تارخ فارس» صفحه‌های (۵۰ ـــ ۵۱)، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی.
• اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران [Atlas Gitashenasi Ostanhai Iran] (Gitashenasi Province Atlas of Iran)
• محمدیان، کوخردی، محمد، (شهرستان بستک و بخش کوخرد) ، ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.