کلات روستای بزرگی از توابع بخش شیبکوه شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان واقع در جنوب ایران است. بندر کلات یکی از بنادر مهم منطقه شیبکوه بوده‌است. و در ۱۴ کیلومتری چیرو واقع شده‌است.

کلات در لغت به معنی «آبادی و زیستگاه بر فراز کوه» است .

محدوده کلات

از شمال مرباغ، از جنوب خلیج فارس، از مغرب چیرو، و از سمت مشرق به گرزه محدود می‌گردد.

جمعیت

در دوران گذشته روستای آبادی بوده‌است اما حالا رونق سابق را ندارد. جمعیتش ۷۷ نفر می‌باشد که اهل سنت و از پیروان امام محمد ادریس شافعی هستند. دارای مسجد، مدرسه، خانه بهداشت می‌باشد.

نژاد

مردم این روستا از نژاد عرب هستند وبزبان عربی تکلم می‌نمایند. همچنین بجانب زبان عربی گروهی از اهالی به زبان فارسی به گویش محلی نیز آشنائی دارند.

حوادث تاریخی

بندر کلات در دوران گذشته جمعیتش بیش از ۲۵۰۰ نفر بوده‌است، مردمش در حدود ۳۰ کشتی باری و غواصی دادشته بودند، و به امور غواصی و تجارتی اشتغال داشتند، اما بعد از صدور امر شاه ایران رضا شاه پهلوی در سال ۱۳۵۵ هجری قمری که به امر «کشف حجاب» معروف بود، و از آنجائیکه مردم منطقه مسلمان بودند و این امر بر خلاف شریعت اسلامی می‌دانستند، این امر دولتی را نپذیرفتند، بنابراین بین اهالی منطقه ومأمورین دولتی اختلاف شدیدی ایجاد شد و مأمورین ژاندارمری به اذیت اهالی پرداختد، مردم روستا در نیمه شب بر کشتی‌های خودشان سوار شده و از روستا فرار می‌کنند و به آن سوی خلیج فارس می‌روند و به شهر خور فکان می‌روند. هنوز در این شهر گروهی هستند که به نام (کلاتی) مشهور هستند.

پیشه

شغل اهالی صید، ماهی‌گیری و کشاورزی است. حدود ۵۰۰ اصله نخل دیم و ۶۰ من زمین زیر کشت دیم دارد و در زمین‌های آن جو و گندم کشت می‌شود.

منابع

• الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه» ، چاپ دوم، دبی: دارالأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی.
• محمد صدیق، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس» ، چاپ اول، شارجه: چاپ خانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی.
• العصیمی، محمد بن دخیل، عرب فارس ، چاپ اول، دمام (عربستان سعودی): انتشاراتی الشاطیء الحدیثة، ۱۴۱۸ هجری قمری.
• حاتم، محمد بن غریب، تاریخ عرب الهولة، چاپ اول، قاهره: دارالعرب للطباعة والنشر والتوزیع، ۱۹۹۷ میلادی.
• کامله، القاسمی، بنت شیخ عبدالله، (تاریخ لنجة) مکتبة دبی للتوزیع، الامارات:، چاب دوم، انتشار سال ۱۹۹۳ میلادی. (به عربی).
• بختیاری، سعید، «اتواطلس ایران» ، “ مؤسسه جغرافیایی وکارتگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی.