حمیران روستای کوچکی از توابع بخش مرکزی شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان واقع در جنوب ایران. در حدود ۳۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد.

محدوده حمیران

از شمال گزیر، از جنوب خلیج فارس، از مغرب بندر معلم، و از سمت مشرق به برکه سفلین محدود می‌گردد.

جمعیت

جمعیتش در حدود ۲۵۰ نفر می‌باشد که اهل سنت و از پیروان امام محمد ادریس شافعی هستند. دارای مسجد، مدرسه، خانه بهداشت، و آب چاههایش شیرین است.

نژاد

مردم این روستا از نژاد عرب هستند و به زبان عربی وفارسی تکلم می‌نمایند.

مردم این روستا پارس تبار بوده که به زبان پارسی اچمی(بندری) صحبت میکنند و تعدادی به خاطر ارتباطات تجاری با نواحی جنوب خلیج فارس به عربی هم تکلم میکنند.

آثار

در حدود ۲۰۰ خانه قدیمی وتاریخی در روستا وجود دارد که از سنگ و کاه و گل ولای ساخته شده‌است وتاریخش به چند صدسال پیش بر می‌گردد.

منابع

• الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه»، چاپ دوم، دبی: دارالأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی.
• محمد صدیق، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس»، چاپ اول، شارجه: چاپ خانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی.
• العصیمی، محمد بن دخیل، عرب فارس، چاپ اول، دمام (عربستان سعودی): انتشاراتی الشاطیء الحدیثة، ۱۴۱۸ هجری قمری.
• حاتم، محمد بن غریب، تاریخ عرب الهولة، چاپ اول، قاهره: دارالعرب للطباعة والنشر والتوزیع، ۱۹۹۷ میلادی.
• کامله، القاسمی، بنت شیخ عبدالله، (تاریخ لنجة) مکتبة دبی للتوزیع، الامارات:، چاب دوم، انتشار سال ۱۹۹۳ میلادی. (به عربی).
• بختیاری، سعید، «اتواطلس ایران» ، “ مؤسسه جغرافیایی وکارتگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی