220
ایستا روستاییست در شهرستان طالقان که مردم آن در گذشته مانده اند. وضعیت روستا و مردم آن در کوچههای این روستا اثری از رد پای خودروه...
ایستا روستاییست در شهرستان طالقان که مردم آن در گذشته مانده اند.
در کوچههای این روستا اثری از رد پای خودروها دیده نمیشود. مردم روستا، زندگی و آداب و رسوم گذشته را همچنان حفظ کردهاند. نه تنها شبها پای تلویزیون نمینشینند که به شب نشینی هم اعتقادی ندارند. عروسی و عزا ندارند و مراسمی چون جشن تولد، سالگرد ازدواج و... برای آنان معنا و مفهومی ندارد. مهمان نوازهستند به شرطی که احدی از زنان قصد ورود به روستای آنان را نداشته باشد. همانطور و که تا کنون کسی از دنیای بیرون زنان آنان را ندیده است. متمول هستند و از طریق فروش زمینهای پدریشان در تبریز روزگار میگذرانند. آنها شناسنامه ندارند و جزو آمار جمعیت ایران به حساب نمیآیند و هیچگونه خدمات دولتی دریافت نمیکنند. آنها بدون آب لوله کشی، گاز، برق، درمانگاه، ماشین آلات، وسایل ارتباطی و ... زندگی میکنند. مردم روستا از پیروان میرزا صادق مجتهد تبریزی هستند که در هر دو حیطه نظر و عمل، بسیار بر طرد مطلق اندیشه تجدد و دستاوردهایش تأکید میکرد و تا پایان عمر بر عدم جواز استفاده از ابزار تکنولوژیک و امور جدید و مدرن فتوی میداد.