آبشور، روستایی واقع بخش مرکزی شهرستان خرامه در استان فارس ایران است که در گذشته جزو بخش کربال شهرستان شیراز بوده‌است. آبشور متشکل از چهار روستای قدیمی به نام های صغاد، منصورآباد، نفتجان و قوام‌آباد می‌باشد که در سال های پر بارش به دلیل طغیان رودخانه کر و به زیر آب رفتن خانه‌ها طی فرایندی به آبشور مهاجرت کرده‌اند؛ البته قبل از مهاجرت نیز گروه اندکی در این روستا زندگی می‌کردند، ساکنان آبشور در این چهار روستای قدیمی دارای زمین های وسیع و حاصلخیز می‌باشند که در گذشته مورد کشت برنج قرار می‌گرفت اما چند سالی است به دلیل احداث سد های متعدد در سر چشمه های رودخانه کر و خشک شدن رودخانه کشت برنج از رونق افتاده است.

آبشور دارای یک تپه تاریخی بنام تل قبرستان آبشور است که در گلزار شهدا این روستا واقع شده است. آبشور در ۲۰ کیلومتری غرب خرامه و ۵۰ کیلومتری شرق شیراز واقع گردیده است. جاده اصلی شیراز_خرامه از میان آبشور گذر می‌کند.

طبیعت روستا

روستای آبشور در دامنه کوه های زیبایی واقع شده است که زیستگاه جانورانی مانند گرگ، روباه، گراز، کفتار و پرندگانی مانند شاهین، عقاب، کبک و گیاهانی مانند آویشن، بنه، بادام کوهی و در فصل بهار رویش طبیعی دمبل می‌باشد، این کوه ها که امتداد رشته‌کوه زاگرس می‌باشد در سمت جنوب روستا واقع گردیده است؛ در سمت شمال روستا نیز دشت وسیع کربال قرار گرفته که خود در گذشته یک اکوسیستم بسیار غنی از جانوران، پرندگان و گیاهان بوده است اما متاسفانه در سال‌های اخیر به دلیل تغییرات طبیعی و انسانی دشت کربال به فقیرترین منطقه تبدیل شده است که نه آن جانوران، نه آن پرندگان، نه آن گیاهان و نه آن کشاورزی گذشته را در آنجا می‌بینیم.

کار و فعالیت

در گذشته فعالیت اکثر مردم روستا کشاورزی خصوصا برنج کاری بود، همچنین در کنار کشاورزی دامداری های نسبتا پررونقی نیز وجود داشت اما امروزه کشاورزی به دلیل نبود آب پایدار محدود و از تعداد دامداری ها نیز کاسته شده است. درحال حاضر نیز شغل و معیشت اصلی اکثر مردم روستا کمباین دارای و تریلی می‌باشد.

زبان

زبان اکثر مردم روستا نیز عرب خمسه است و به زبان عربی صحبت می‌کنند، عرب های ساکن در آبشور از طایفه آل‌سعدی می‌باشند. متاسفانه در نسل های اخير از فصاحت زبان عربی کاسته شده است به‌طوری بعضی از کلمات یک نسل با نسل بعدی تفاوت دارد و روبه فارسی شدن می‌باشد.

جمعیت

این روستا با تصویب هیئت وزیران در سال ۱۳۹۸ به مرکز دهستان خیرآباد ارتقا یافت و براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن ایران در سال ۱۳۹۵ جمعیت آن ۱٬۴۸۵ نفر (۴۱۹خانوار) بوده‌است.