36.2K
مَلایر شهری بزرگ و تاریخی در غرب ایران است. این شهر مرکز شهرستان ملایر و در ۳۸۶ کیلومتری غرب پایتخت و در ۷۰ کیلومتری جنوب شرقی مرکز استان واقع شده...
مَلایر شهری بزرگ و تاریخی در غرب ایران است. این شهر مرکز شهرستان ملایر و در ۳۸۶ کیلومتری غرب پایتخت و در ۷۰ کیلومتری جنوب شرقی مرکز استان واقع شدهاست. این شهر دومین شهر بزرگ استان همدان از نظر جمعیت بهشمار میآید. جمعیت ملایر با سه شهرک اقماری نامیله، ازناو، حاجیآباد ۲۸۹۰۰۰ هزار نفر میباشد. ملایر از ترکیب دو واژه «مال» و «آگر» تشکیل شده که به معنی سرزمین آتش است. همچنین به سرزمین آریاییها نیز تعبیر شدهاست.ملایر از ۵ مرکز استان با نامهای: بیرجند، شهرکرد، یاسوج، سمنان، ایلام، بزرگتر است. همچنین بررسی تپه نوشیجان٬آتشکده و قلعهای باستانی در ۱۵ کیلومتری غرب ملایر با کاوشهای باستانشناسان در این تپه باستانی سه طبقه شناسایی شد که طبقه اول را به مادها، طبقه دوم را به هخامنشیان و طبقه سوم را به ساسانیان نسبت میدهند. مردم ملایر به زبان فارسی و
گویش ملایری تکلم میکنند. شهرداری ملایر در سال ۱۳۱۷ تأسیس و این شهرداری هماکنون دو منطقه دارد. فرمانداری ویژه شهرستان ملایر در این شهر قرار دارد.
ملایر دارای سرانه فضای سبز بالایی است بهطوری که شامل ۴۰ پارک شهری، ۴ پارک جنگی و یک پارک قدیمی به نام پارک سیفیه است. سرانه فضای سبز در ملایر بیش از ۳/۱۴متر مربع است. از جمله آثار دیدنی در ملایر میتوان به پارک سیفیه، یخچال میرفتاح، شهر زیرزمینی سامن دوره اشکانیان، پروژه مینی ورد ملایر، بام ملایر و دریاچه کوثر اشاره کرد.
ملایر دارای طبیعت معتدل کوهستانی با زمستانهای سرد و پر برف و تابستانهای معتدل است. وجود روستاها و زمینهای وسیع کشاورزی و باغهای حاصل خیز انگور و فاصله کمتر از ۱۵۰ کیلومتر با سه مرکز استان و قرارگیری بر سر راههای مواصلاتی اصلی، همچنین گستردگی صنعت مبل و منبت در توسعه ملایر مؤثر بودهاست.
هماکنون این شهر دارای ۱۰ مرکز آموزش عالی است. صنایع و کارخانههای فعال در ملایر در زمینه صنایع چوب و مبلمان میباشد. از رهآوردهای ملایر میتوان به فرش، خشکبار و عسل اشاره کرد.
ملایر بزرگترین تولیدکننده مبل در ایران و بزرگترین صادرکننده مبل و منسوجات چوبی به سلیمانیه میباشد.
همچنین ملایر به عنوان شهر ملی مبل و منبت در لیست شهرهای صنایعدستی کشور و شهر جهانی انگور ثبت شد.
ساختمان رادیو شهر ملایر آماده و تحویل صداوسیما شدهاست و از ۲۲ بهمن ۱۳۹۶ تاکنون به صورت آزمایشی شروع به کار کردهاست.
ملایر از دو واژه «مال» و «آگر» تشکیل شدهاست. مال به معنی خانه و آگر به معنی آتش است. بنابراین میتوان مالآیر را به معنی سرزمین آتش معنی کرد. امروزه نیز پس از هزاران سال بر روی کوههای شهر در شبهای نوروز آتش روشن میکنند. نظر دیگر بر این است که ملایر از واژگان «مال» به معنی خانه و «آیر» به معنی آریاییها گرفته شده، یعنی سرزمین آریاییها.
پژوهشهای باستانشناسی در تپه پری ملایر نشانگر دیرینگی دشت ملایر در آغاز دورهٔ تاریخی است. بر پایهٔ یافتههای باستان شناسان در تپه پری ملایر، منطقهٔ ملایر در دورهٔ ایلام قدیم دارای حکومت مستقل محلی بوده که با همسایگان خود روابط اقتصادی، سیاسی و فرهنگی بسیاری داشتهاست. با توجه به نزدیکی مقر حکومت سلسلهٔ دوم ایلام قدیم به منطقهٔ پری ملایر در این عصر روابط نزدیک این منطقه با پادشاهی سیماشکی محتمل به نظر میرسد. سیماشکی یکی از سلسلههای تمدن ایلام و پایگاه سیاسی این سلسله به احتمال فراوان خرمآباد امروزی بودهاست.
شاید بتوان گفت کهنترین سندی مرتبط با این دوره مه در آن به صراحت نام ملایر برده شدهاست را سکههای روزگار ساسانی دانست که نام Malayir بر روی آن دیده میشود.
ملایر پیش از ساسانیان جزو حوزه اکباتان و در دوره ساسانیان یکی از نواحی پایتخت آن زمان بودهاست. از حوادث مهمی که در عهد ساسانیان در ملایر اتفاق میافتد مخفی شدن یزدگرد سوم شاه وقت ایران است که پایتختش در شهرستان نهاوند بوده در قلعهای که در چند کیلومتری شهر کنونی ملایر و بر کوهی که هنوز به کوه یزدگرد مشهور است پنهان میشود.
در ده کیلومتری جاده ملایر به سمت بروجرد کوهی است بنام یزدگرد که آثار قلعهای مخروبه بر آن هنوز باقی است. در تاریخ آمدهاست که یزدگرد سوم آخرین شاه ساسانی هنگامی که از اعراب در مداین شکست خورد برای تجدید قوا و جمعآوری لشکر به حوالی ملایر گریخت و این مکان آخرین پناهگاه یزدگرد سوم بودهاست. انوج نیز یکی از روستاهای بسیار قدیمی آن میباشد که دارای قلعهای بسیار قدیمی بنام قلعه انوج است که در حال نابودی است. به نظر میرسد این قلعه مربوط به دوره اشکانی باشد.
برابر مدارک موجود مردم ملایر در زمان حملهٔ عربان، دلیرانه از خود مقاومت کردند. ابن شادی (۵۲۰ ه. ق) در مجمل التواریخ و القصص، ضمن شرح جنگ نهاوند مینویسد: «جماعتی از شهدای تازیان و از صحابه، بهری از ایشان با جراحت در حدود خوابق و ملایر هرجا افتادهاند و بعضی را در اینجایهای مشهد ظاهر است».
شهر ملایر در زمان افشار از اهمیت به سزایی برخوردار بودهاست. در کتاب خواجه تاجدار آمدهاست که پس از فوت نادر شاه، کریم خان زند ابتدا توانست بر ملایر مسلط شود و در مرحله بعد نهاوند و تویسرکان را فتح کرد. کریم خان زند بعد از غلبه بر مهر علی خان تکلو حاکم همدان موفق شد همدان را به تصرف خود درآورد. او سپس به سراغ اصفهان و گلپایگان رفت و آین دو شهر را تسخیر کرد و بطور موقتی ملایر را پایتخت و مقر فرماندهی خود نمود و سپس پایتخت را به فارس برد.
آنچه در شهر ملایر قابل مشاهده است، در شمال و شمال غرب، بقایای قلعه زندیه و قلعه چوبین بودهاست که هر یک از این دو محله به سمت مرکز شهر کنونی توسعه یافتهاند و به بخش مرکزی تازه ساز شهر وصل میشدند. قاجاریان از اتصال این دو مرکز جمعیتی و ایجاد یک شهر در این نقطه اهدافی داشتند که میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
هستهٔ اولیهٔ شهر ملایر، قلعهٔ بهرام چوبین است. این دژ یکی از پایگاههای مهم نظامی بهرام چوبین سردار نامی خسرو پرویز ساسانی بودهاست. بهرام چوبین مدت کوتاهی هم شاهنشاه ایران شد. قلعهٔ بهرام چوبین در خیابان وفایی ملایر واقع شدهاست و به عنوان هسته اولیهٔ شهر ملایر شناخته میشود. هرچند امروزه با توسعهٔ شهر ملایر، قلعه بهرام چوبین در زیر خیابان و خانههای منطقه مدفون شدهاست، اما در سال ۱۳۵۶ حفاریهایی از سوی دیوید استروناخ در این نقطه انجام شدهاست. پس از آنکه ایل زند دوباره به ملایر وارد شدند، در کنار قلعه چوبین، قلعهای ساختند که بعدها به قلعه زندیه معروف شد.
شهر امروزی ملایر در ۱۲۲۴ هجری قمری به دستور فتحعلیشاه قاجار، توسط فرزند وی محمدعلی میرزا دولتشاه، والی کرمانشاه، بنا نهاده شد و شیخعلی میرزا به پاس قدردانی از دولتشاه، این شهر را «دولتآباد» نامید. دولتآباد مرکز ولایت ثلاث بود. اصطلاح ولایت ثلاث در تقسیمبندیهای کشوری دوره ناصرالدینشاه قاجار ایجاد شد و شامل دولتآباد (ملایر)، نهاوند و تویسرکان میشد. ملایر شهری حاکم نشین بود و کلیه دفاتر دولتی و اداری ولایت در این شهر متمرکز بودند.
در این دوره شهرسازی در ملایر تحت تأثیر سبک معماری اصفهانی قرار گرفت و با احداث بلوار و خیابانها سبک تازهای در شهرسازی به وجود آمد که شهر ملایر نیز تا اواخر دوره قاجار تحت تأثیر این سبک قرار داشت.
از جمله خانههای قدیمی ساخته شده در این دوره میتوان به خانه لطفعلی خان، خانه منصوری، خانه بابایی، خانه شیرزادی و خانه محمدباقر محسنی اشاره کرد.
ملایر نسبت به دو شهر نهاوند و تویسرکان شهر تازه تأسیسی بهشمار میآید. با این حال این شهر در دوره قاجار مرکز ولایت ثلاث بود. رونق این شهر در دوران فتحعلیشاه قاجار آغاز شد. توسعه ملایر به شخصی به نام شیخعلی میرزا شیخالملوک سپرده شد، وی در رقابت با برادرش که بر بروجرد، اراک و کرمانشاه سلطه داشت رونق ملایر را آغاز کرد. از جمله دستاوردهای شیخالملوک میتوان به احداث مدرسه، حمام و کاروانسرا اشاره کرد. پس از آن از مردم شهرهای اطراف خواسته شد در ملایر ساکن شوند.
هنگامی که قاجاریان به زمام داری رسیدند، با وصلتی که فتحعلیشاه قاجار با زندیه نمود، در صدد دلجویی زندیه برآمد، شاه ایران در سال ۱۲۲۱ هجری قمری به فرزند بزرگش (شاهزاده محمد علی میرزا) که متخلص به «دولتشاه» بود دستور داد در کنار قلعه زندیه شهری کوچک بنا کند و او منطقه بین قلعه چوبین و قلعه زندیه را برگزید. پس از دولتشاه، فتحعلیشاه دیگر فرزندش یعنی شیخعلی میرزا را که از طرف مادر به زندیه میرسید را به حکومت ملایر منصوب کرد. به این ترتیب طرح اولیه شهر ملایر شکل میگیرد.
در آن دوران چهار دروازه در ابتدای چهار ورودی شهر ملایر و نیز برج و باروهای قدیمی در اطراف این دروازهها ساخته شد. در واقع در کنار هر دروازه، یک محله وجود داشتهاست که همه درون برج و باروی شهر (شارستان) قرار داشتهاند. در غرب خیابان امام رضا کنونی دروازهٔ سامن و کاروانسرای شترخواب تقریباً در شرق تکیه امام رضا، برج دروازه سنگی در شمال دروازه سامن و برج خاکریز در خیابان صفرخانی کنونی، برج قلاویز در میدان زندیه، برج خندق در ابتدای خیابان طلوعی و مقابل برج خندق، برج دیگری نیز بود. برج یخچال در خیابان خیام، برج حاج جهان شاد در اول ازنا، برج آقا جنب مسجد کلهر، برج زورآباد در کنار دروازه زورآباد، برج حسین علی خان در میدان فعلی امام در جای مسجد صفی که بزرگترین بود قرار داشتند. این برجها و دروازهها میتوانند تصویری از دولتآباد اولیه را در ذهن ما ترسیم کنند. برجهای گلی که به هم متصل بودند و در این محدوده «هسته اولیه دولتآباد» بزرگترین قصر به نام قصر آیین (بهشت آیین) تقریباً در محل فعلی هلال احمر با مساحتی بسیار و ارتفاعی بلند ساخته شد. در کنار این برج عمارت گوهرالملوک دختر شیخ الملوک بود که به قصر گوهر الملوک معروف بود. همچنین در درون شهر، محلههای زورآباد یا فرح آباد، فراهانی، دولتآباد، زندیه، کهنه، قبِّهایها، امامیها و میدان حکومتی و دیگر تأسیسات شهری مانند بازار، مسجد، حمام، کاروانسرا، دیوانخانه و سربازخانه شکل گرفت. همچنین قناتهای ملایر عبارت بودند از دولتآباد، پارک، موده، بهارستان و جعفرآباد. پس از شیخعلی میرزا، سیف الدوله، ابولقاسم خان نوری، محمد علی خان میرفتاح و جامع قاسم خوانساری در توسعه وگسترش شهر فعالیت داشتند.
ملایر در استان غرب قرار داشت و شهرستانهای فعلی نهاوند و تویسرکان در گذشته و براساس قانون تقسیمات کشوری مصوب ۱۳۲۶ ه.ش از بخشهای تابعه شهرستان ملایر در استان پنجم کشور بودند که در سال ۱۳۲۸ ه.ش از ملایر منفک و به شهرستان ارتقاء یافتند
ملایر شهری کوهستانی است و در میان رشته کوه زاگرس قرار گرفتهاست. بافت اصلی شهر در جلگهای مسطح ساخته شده و آب و هوایی معتدل کوهستانی دارد.
ملایر در ۴۸ درجه و ۴۹ دقیقه و ۳۰ ثانیه از مبدأ گرینویچ و عرض ۳۴ درجه و ۱۷ دقیقه قرار دارد. ارتفاع این شهر از سطح دریا ۱۷۲۵ متر است.
از دیدگاه زمینشناسی ملایر در زون سنندج- سیرجان قرار دارد و کمربند ملایر – اصفهان به عنوان یکی از گسترههای معدنی سرب و روی ایران معرفی شدهاست. بر اساس اظهار سازمان زمینشناسی و اکتشافات معدنی کشور کمربند ملایر – اصفهان مهمترین محور روی و سرب ایران است.
پس از اینکه قاجارها بر حکومت مرکزی تسلط یافتند، ایل زند دوباره به ملایر بازگشتند و در چند نقطه از دشت ملایر ساکن شدند، سپس اندک اندک چند دستهٔ مهاجر به ملایر وارد و در این شهر ساکن شدند که مبدأ آنان نهاوند، تویسرکان و اصفهان، فراهان و خوانسار و کشور بحرین بود.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۱۷۰٬۲۳۷ نفر (۵۲٬۶۹۷ خانوار) بودهاست.
جدول زیر روند رشد جمعیت ملایر را نشان میدهد.
بر حسب آمار دفتر سیاسی استانداری همدان به نقل از مرکز آمار ایران جمعیت و قومیتهای شهرستان ملایر به شرح زیر است مردم اصیل شهرستان ملایر اکثراً فارس هستند که به دلایل مختلف گویش لری در بین آنها کم رنگ ترشده و بیشتر به زبان فارسی با لهجه ملایری تکلم میکنند و اقلیتهای ترک نیز در نواحی شمالی ملایر هستند، ساکن میباشند. بجز ایل زند که مشهور ترینِ قوم لک در منطقه ملایر میباشد مابقی در حدود چند روستا پراکنده شدهاند. البته در ادوار گذشته اقوام زیادی از مناطق مختلف ایران به ملایر کوچ کردهاند.
شهرستان ملایر به خاطر موقعیت جغرافیاییاش از دیرباز میزبان اقوام گوناگون بودهاست و از این روی گویشهای گوناگونی در آن به وجود آمدهاست که مهمترین آنها میتوان به فارسی و گویش ملایر میتوان اشاره کرد.
گویش ملایری گویشی است که مردم شهرستان ملایر به آن تکلم میکنند. این گویش از گویشهای زبان فارسی و به گویش پارسی میانه نزدیک است.گویش ملایری گویشی است که مردم شهر ملایر مرکز شهرستان ملایر به آن سخن میگویند. فرهنگستان زبان و ادب فارسی این گویش را پارسی میانه میدانند.دائرةالمعارف بزرگ اسلامی هم در مقالهٔ فارسی ملایری و کتاب گویش ملایری به بررسی ساختار این گویش پرداختهاند.رودیگر اشمیت نیز معتقد است این گویش به پارسی میانه نزدیک است. در کتاب دانشنامهٔ ملایر گویش ملایری در دنباله زبان مادی بهشمار آمدهاست.
دین بیشتر مردم ملایر اسلام و مذهب آنان شیعه دوازده امامی است. در ملایر اقلیتهای مذهبی نیز وجود دارد. در گذشته شمار زیادی یهودی در ملایر زندگی میکردند که بعد از انقلاب اسلامی بیشتر آنها به اسراییل مهاجرت کردهاند. در گذشته کلیسای ارامنه ملایر در ملایر وجود داشتهاست. در شهرستان ملایر چهار کلیسا وجود داشته که اکنون تنها ویرانههای آنها باقی ماندهاست. این کلیساها عبارتند از:
ضمناً در این شهر چهار منطقه ارمنینشین بودهاست که از کلیساهای آنها اطلاعی در دست نیست.
شهر ملایر دارای سه پایانه مسافربری میباشد:
پایانهٔ بزرگ ملایر در میدان استقلال واقع شده، این پایانه دارای مساحتی معادل ۲۱۰۰۰۰مترمربع است. سرویسدهی این پایانه به تمام نقاط کشور (برون استانی) است.
پایانهٔ غرب یا ترمینال همدان در میدان انقلاب بلوار بهشتی جنب فرمانداری واقع شده که دارای مساحتی معادل ۱۰۰۰مترمربع میباشد. سرویسدهی این پایانه به شهرهای همدان - تویسرکان - سنندج و روزانه ۷۰۰۰نفر مسافر از این پایانه جابهجا میشوند
پایانهٔ جنوب غرب در بلوار انقلاب میدان تعاون واقع شده و دارای مساحتی معادل ۸۰۰ مترمربع است. سرویسدهی این پایانهٔ به شهرهای خرمآباد - کرمانشاه - نهاوند - بروجرد - سامن میباشد.
راهآهن غرب کشور حلقه اتصال شرق به غرب کشور است که این شبکه از ایستگاه سمنگان در شهر اراک آغاز و در نهایت به بندر لاذقیه در دریا مدیترانه میرسد راهآهن شهر ملایر به عنوان بخشی از راهآهن غرب است در سال ۱۳۹۱ قطعه اراک ملایر آن تکمیل و قابل بهرهبرداری شدهاست و قطعهای که این شهر را به کرمانشاه و مرز خسروی متصل میکند. تا نیمه نخست سال ۱۳۹۳، ۸۵ درصد پیشرفت کاری داشتهاست.
فرودگاه ولی عصر فرودگاهی در دست ساخت در شهر ملایر است. مراحل مقدماتی ساخت این فرودگاه از سال ۱۳۷۲ آغاز شده و هدف از احداث آن خدمات دهی به شهروندان شهرهای ملایر، نهاوند و بروجرد است.
ملایر دارای ۱۲ مرکز آموزش عالی است، که در مجموع ۲۰ هزار نفر دانشجو در مراکز آموزش عالی مستقر در این شهر مشغول به تحصیل میباشند.
در سال ۱۲۳۶ هجری قمری مدرسهٔ علمیهٔ شیخ الملوک در ملایر ایجاد شد. در اواخر دورهٔ حکمرانی شیخ علی میرزا و بنا به درخواست فتحعلیشاه در سال ۱۲۴۷ هجری قمری ملا احمد خراسانی که مقیم اصفهان بود جهت تنظیم امور شرعی در ملایر ساکن شد. پس از درگذشت ملا احمد خراسانی، آشیخ شهاب الدین مصطفوی از شاگردان آیتالله حجت به ملایر آمد و مدیریت حوزهٔ علمیه ملایر را در دست گرفت.
قدمت موزه ملایر به دوره قاجار بازمیگردد. این موزه ابتدا توسط محسن مصدقی معروف به مصدق الممالک بنیانگذاری شد. محل این موزه خانه باستانی مرتضی خان لطفعلیان است و دارای اندرونی، بیرونی، حسینیه و اصطبل است. هماکنون از این خانه به عنوان موزه مردمشناسی شهر ملایر استفاده میشود. موزه مردمشناسی ملایر ۱۳۰۰ متر زیربنا و در زمینی به وسعت ۴۵۰۰ متر ساخته شدهاست.
هتل موجود در شهر ملایر عبارتند
هیئت ابوالفضل ملایر با بیش از ۵۰ هزار نفر جمعیت بعد از هیئت حسینیه اعظم زنجان یکی از بزرگترین هیئتهای عزاداری ایران است.
سینما بهمن (نام قدیمی کوروش) ملایر مجهزترین سینما در غرب ایران است. این سینما با ظرفیت ۶۰۰ نفر آغاز به کار کرد. فعالیت این سینما در سال ۱۳۵۷ متوقف شد اما در سال ۱۳۵۸ توسط بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی با نام جدید سینما بهمن و ظرفیت ۵۴۳ گشایش یافت.
پیشینه موسیقی در ملایر به یکصد سال پیش میرسد. از چهرهای سرشناس موسیقی در ملایر میتوان به سیفالدوله، لطیف فرحی، یدالله نیستانی، ماشاالله زندیان اشاره کرد. هماکنون در شهر ملایر چندین گروه آموزش موسیقی فعال است. از سال ۱۳۷۶ شاخهای از انجمن موسیقی ایران در ملایر فعال است.
در دههٔ ۱۳۲۰ صنعت چاپ در ملایر ایجاد شد و شهر ملایر در کنار شهرهایی چون تهران، تبریز، اصفهان و چند شهر دیگر در ایران از پیشگامان صنعت چاپ در ایران است. کتابخانههای ملایر عبارتند از:
نخستین روزنامهٔ ملایر، روزنامه سهیل با مدیریت احتشام الممالک سهیلی و سردبیری باقر دبیران معروف به دبیرزاده ملایری است که در سال ۱۳۰۱ خورشیدی در ملایر منتشر شد. تازهترین نشریهٔ ملایر نشریهٔ نور ملایر است که در سال ۱۳۹۳ مجوز انتشار گرفتهاست. از سوی دیگر مدیر مسئول روزنامه همدان پیام نیز از ایجاد روزنامهای در ملایر در آینده خبر دادهاست.
راهاندازی ایستگاه رادیو شهری در شهر ملایر تلاشهایی برای ایجاد رادیو صدای ملایر انجام گرفت. سرانجام رادیو ملایر در ۲۲ بهمن ۱۳۹۶ به صورت آزمایشی با کادری محلی آغاز به کار کرد.
ورزشکاران ملایری تاکنون موفق به دریافت مدالهای جهانی در برخی رشتههای ورزشی شدهاند.
در زمینهٔ مدیریت ورزش، ملایر زادگاه دکتر محمود گودرزی (وزیر ورزش و جوانان دولت یازدهم) و کیومرث هاشمی (رئیس کمیتهٔ ملی المپیک) است. در زمینه داوری کشتی مسعود چوبین داور بینالمللی و عضو کمیسیون داوران کشور و در بخش ورزشهای رزمی در رشته کونگ فو آقای صحبت الله کریم جوزانی یکی از مفاخر ملایر به حساب میآیند.
یکی از قدیمیترین بوستانهای طبیعی غرب کشور بوستان سیفیه ملایر است که در شمال شرقی این شهر در دامنه کوه گرمه قرار دارد. این باغ در مساحتی در حدود ۱۰ هکتار بنا شده و در سال ۱۳۰۴ توسط سیف الدوله؛ نوه فتحعلیشاه قاجار در زمان حکومتش بر ولایت ملایر و تویسرکان احداث شد.
اولین مینی ورلد خاورمیانه و چهارمین مینی ورلد جهان است که پس از کشورهای ژاپن، بلژیک و چین در ایران و در شهر ملایر ساخته میشود.
نمونه این پروژه در ایران و خاورمیانه وجود ندارد و ساخت این مینی ورلد با بهرهگیری از شهر بروکسل بلژیک ساخته خواهد شد. در این پروژه ۱۳۸ اثر تاریخی ملی و جهانی در مقیاس یک دهم ساخته میشود که ۱۵ اثر از این تعداد، از آثار تاریخی جهان هستند.
از جمله آثار در حال ساخت میتوان به برج ایفل، اهرام ثلاثه و تاج محل هندوستان به عنوان چند اثر مهم جهانی که در مینی ورد به نمایش گذاشته میشود اشاره کرد. با آغاز به کار این پروژه عظیم در ملایر نه تنها مردم این شهرستان بلکه تمام مردم ایران میتوانند چندین اثر تاریخی مهم جهان و ایران را از نزدیک و در ابعاد کوچکتر ببینند.
همچنین ساخت پرسپولیس (تخت جمشید)، حافظیه، برج آزادی، آرامگاه باباطاهر و بسیاری دیگر از آثار تاریخی ملی را از دیگر آثار در نظر گرفته شده برای نخستین مینی ورد ایران اعلام کرد. مینی ورد در قسمت شرقی شهر ملایر در حال ساخت میباشد.
یک بنای گنبدی است که با مصالحه آجر و سنگ بنا شده و متعلق به دوره قاجار است. ارتفاع گنبد در این بنا به ۱۲ متر میرسد و ضخامت دیوارهای آن در بیشترین نقاط به ۹۲ سانتیمتر میرسد.
بام ملایر یکی از مکانهای دیدنی این شهر است که ۴۶۰ وسعت داشته در قسمت شرقی این شهر ملایر قرار دارد.
برآورد اعتبار لازم برای اجرای این طرح ۳۸۰ میلیارد ریال برآورد شده
اهدافی که در ساخت این مجموعه بزرگ تفریحی و توریستی دنبال میشود:
مجموعههایی که در این طرح قرار خواهند گرفت:
شهربازی مسقف، کافی شاپ گردون، رستوران، هتل، کمپینگ اقامتی، تله کابین و منوریل، پیست پیادهروی، دوچرخه سواری، اسکیت، درشکه سواری و کارتینگ (ماشین اسباب بازی)، زمینهای والیبال، بسکتبال، فوتسال، تنیس، بدمینتون، اسکی روی چمن، پیستهای بدنسازی، دستگاههای ماساژور، پارک ترافیک، باغ موزه مشاهیر ملایر، کشور و جهان، آلاچیق، نورپردازی و آبشار مصنوعی
بخشهایی از بام ملایر که تاکنون به بهرهبرداری رسیده و در حال اتمام میباشد.
دریاچه کوثر ملایر یک دریاچه مصنوعی با مساحت تقریبی ۲ هکتار است.
این کاروانسرا درشمال غربی راسته اصلی بازار توسط شیخ الملوک ساخته شده و قدیمترین کاروانسرای بازار ملایر بوده و در حال تخریب میباشد
تاورنیه گردشگر فرانسوی نیز که در زمان سلاطین صفوی دو بار به ایران آمده، در قسمت محصولات میگوید: «محصول پستهٔ ایران از ملایر است.» مقدسی فلسطینی که کتاب خود را در سال ۳۷۵ قمری نوشتهاست، از زعفران به عنوان محصول ملایر یاد میکند. این در حالی است که تا پایان حکومت قاجار زعفران یکی از اقلام صادراتی ملایر بودهاست. پسته و زعفران در گذشته از اقلام صادراتی ملایر بودهاست اما امروزه دیگر در ملایر به صورت انبوه کشت نمیشود. دیگر سوغاتی ملایر شیرهٔ ملایر است که پیشینهٔ کهنی دارد.
نظامی گنجوی دربارهٔ شیرهٔ ملایر میگوید:
قزوینی نیز میگوید:
و محال، ملایر در جنب این محال واقع است و چون صاحب آثارالبلاد در کتاب خود، احوال آن محال را ذکر نکردهاست وسیع، غله دارد و انگور بسیار خوب در آنجا به عمل آید و شیرهٔ آن ولایت چنان باشد که در جمیع ایران، بلکه در جمیع روی زمین چنان شیرهای به عمل نیاید
امروزه نیز سوغات ملایر شامل کشمش، باسلوق، مبل، منبت، شیره وانگور و عسل است.
شهرداری ملایر در سال ۱۳۰۳ با تأسیس دفتری به نام فوائد عامه شروع به کار کرد. در سال ۱۳۱۷ نخستین ساختمان شهرداری در این شهر ساخته شد.
هماکنون شهر ملایر دارای دو منطقه است که مستقیماً تحت نظارت شهرداری مرکزی اداره میشوند. سه روستا نامیله، ازنا و حاجیآباد به محدوده شهری ملایر پیوستند. وعده تأسیس شهرداری منطقه ۳ ملایر در مناطق امامزاده عبدالله، شمسآباد و طالقانی از سوی شهردار وقت ملایر در خرداد ۱۳۹۳ داده شدهاست.
تکمیل خط لولهٔ انتقال آب از سد کلان به شهر و معضل ترافیک و حمل و نقل از مشکلات ملایر در حوزه مدیریت شهری میباشند.
در سال ۱۳۱۲ توسط چند خیر، پنج موتور برق به قدرت ۳۱۰ اسب - ۵۲۵ اسب - ۷۸۰ اسب، خریداری و در محل خیابان شهید طلوعی (برق پایین) نصب و راهاندازی شد؛ و در سال ۱۳۲۶ سه موتور با قدرت ۱۷۸۰ اسب در خیابان تختی (برق بالا) نصب و در سال ۱۳۴۹ مورد بهرهبرداری قرار گرفت.
در سال ۱۳۰۶ و درست ۱۳ سال پس از ورود تلفن به ایران، ملایر از طریق اراک، قم به تهران به خط تلفن متصل شد. در پایان بهمن ماه ۱۳۰۶ اداره تلفن ملایر دارای ۱۵ رشته سیم بودهاست؛ و سپس همدان نیز به وسیلهٔ یک رشته سیم از طریق ملایر نیز به شبکهٔ مخابرات کشور متصل شد. از سوی دیگر اسدآباد هم بوسیله یک رشته سیم به شبکه مخابرات وصل شد. همچنین ارتباط با کرمانشاه نیز از طریق اسدآباد صورت میگرفت. همچنین ارتباط با شهرهای نهاوند، تویسرکان و بروجرد نیز از طریق ملایر بر قرار میشد. در سال ۱۳۵۴ ملایر اولین شهرستان تابعه استان همدان بود که به شبکه خودکار بین شهری پیوست.
یکی از قدیمیترین بوستانهای طبیعی غرب کشور بوستان پارک سیفیه است که در شمال شرقی این شهر در دامنه کوه گرمه قرار دارد. این باغ در مساحتی در حدود ۱۰ هکتار بنا شده و در سال ۱۳۰۴ توسط سیف الدوله؛ نوه فتحعلیشاه قاجار در زمان حکومتش بر ولایت ملایر و تویسرکان احداث شد.
کل فضای سبز شهرستان ملایر ۳ میلیون و ۱۱۴ هزار متر مربع است. هماکنون ۴۰ پارک شهری در ملایر وجود دارد و سرانه فضای سبز ملایر ۱۹٫۶ متر مربع برای هر نفر است. وسعت پارکهای ملایر ۱ میلیون و ۲۶۵ هزار متر مربع است.
شهرستان ملایر دارای ۴۸۸۳ هکتار جنگل است؛ و از این مقدار ۱۲۸ هکتار به عنوان ذخیره گاه جنگلی تحت مدیریت است. همچنین مساخت کل جنگلهای دست کاشت در ملایر ۱۲۴۷ هکتار است. جنگلهای دست کاشت ملایر شامل پارک جنگلی میرزا کوچک خان، پارک شاهد، جنگل کاری سه راهی بیژنآباد و جنگل کاری حاشیه جاده ملایر ـ همدان است.
نخستین بیمارستان ملایر بیمارستان ۲۵ تخت خوابی در پارک ملایر است که در سال ۱۳۰۵ توسط سیف الدوله ساخته شد. پس از آن در سال ۱۳۱۷ سکینه ترکمان سهرابی (فخرالحاجیه) پی ریزی بیمارستان مجهزی را در ملایر آغاز میکند. در سال ۱۳۲۲ بیمارستان فخریهٔ ملایر با ظرفیت ۱۲۲ تخت ثابت به بهرهبرداری رسید. بیمارستان فخریه در سال ۱۳۶۵ در جریان جنگ ایران و عراق بمباران شد. اما هماکنون فعال است.
دیگر بیمارستانهای فعال در ملایر، بیمارستان امام حسین با ظرفیت ۱۶۸ تخت، بیمارستان مهر با ۹۶ تخت، بیمارستان دکتر غرضی با ظرفیت ۱۶۴ تخت و مرکز جراحی خصوصی لقمان میباشند. وعده ساخت بیمارستانی ۱۲۸ تخته در شهر ملایر توسط سازمان اوقاف و امور خیریه ایران داده شدهاست.
ملایر دارای ۲۶۸ واحد صنعتی فعال، شهرکهای صنعتی شوشاب، سهند، شهرک مبل و منبت، منطقه ویژه اقتصادی سامن و با داشتن سد کلان، بزرگترین سد آبی استان است صنایع ملایر شامل
تولید انواع صنایع دستی چوبی مانند: خراطی، ظرفیت کاری، منبت کاری از دیر باز در ملایر رواج داشتهاست. در سالهای اخیر علاوه بر شهرهای مذکور در روستاهای روستاهای اورزمان، حسینآباد شاملو و بخش جوکار از توابع ملایر نیز، به تولید این صنعت میپردازند؛ که البته در این بین روستای اورزمان شهرتی یافته که همه کشور این روستا را به عنوان روستایی نمونه در صنعت مبل و منبت میشناسند. بهطوریکه فقط ۶۳ درصد مبل و منبت کشور در شهرستان ملایر تولید میشود و در این زمینه میتوان گفت که شهرستان ملایر رتبه اول را در کشور دارا میباشد. از دیگر صنایع دستی چشمگیرشهرستان ملایر میتوان به مرواربافی یا همان سبد بافی اشاره کرد. وجود ترکههای چوبی با کیفیت و مرغوب در این شهرستان از عوامل مؤثر در رشد این صنعت دستی در این شهرستان است. به دلیل همین کیفیت مناسب ترکههای ملایر هنرمندانی که دراستانهای شمالی کشور به این صنعت دستی اشتغال دارند چوب مورد نیاز خود را از شهرستان ملایر تأمین میکنند. این ترکهها در روستاهای گوراب، داویجان، می آباد و حرم آباد از توابع ملایر توسط کشاورزان کاشته میشود. مروار بافی ملایر پس از سفال لالجین رتبه دوم صادرات صنایع دستی استان همدان را به خارج از کشور به خود اختصاص دادهاست.