16.4K
نَقَده یکی از شهرهای جنوبی استان آذربایجان غربی و مرکز شهرستان نقده است. این شهر در ۹۵ کیلومتری جنوبشرق ارومیه واقع شدهاست. تا سال ۱۳۴۶ شمسی شهر و ش...
نَقَده یکی از شهرهای جنوبی استان آذربایجان غربی و مرکز شهرستان نقده است. این شهر در ۹۵ کیلومتری جنوبشرق ارومیه واقع شدهاست. تا سال ۱۳۴۶ شمسی شهر و شهرستان نقده یا سولدوز شناخته میشد که در این سال طی مصوبهای نام این شهر و شهرستان به نقده تغییر یافت
۷۵ درصد شهر را آذربایجانیها و ۲۵ درصد را کردها تشکیل میدهند.
جاذبههای گردشگری این شهر میتوان هفت چشمه در۳کیلومتری جنوب غربی شهر نقده و درقسمت شرقی سلطان یعقوب واقع است در گذشته طعم و مزه هر چشم و آب جوشان هر یک از این ۷نقطه با دیگری متفاوت بوده ودارای املاح معدنی بخصوصی میباشد. حوضی به شکل کوزه در پائین کوه ساخته شده این تفرجگاه امکاناتی مثل آب آشامیدنی ٬فضای سبز٬امکانات رفاهی_ورزشی_خدماتی _درمانی و بهداشتی _غذاخوری_ شهر بازی_رستوران و پارکینگ را دارا میباشد. مردم نقده هر روز برای پیادهروی به این تفرجگاه میروند. رودخانه گادار وسد حسنلو و تالاب بینالمللی پارک لاله اشاره داشت. شهرستان نقده منطقهای کوهستانی است کوهای سلطان یعقوب و فیرنگی داغ و مهدی خان داغی و کوههای باباحسن داغی با ارتفاع ۲۰۰۰متر چشمههای طبیعی: از چشمههای نقده چشمه (شیخ معروف) درضلع جنوب که چشمهای است معدنی و مؤثر برای درمان برخی بیماریهای پوستی. بازارهای محلی: هر هفته بازار محلی به نام «جمعه بازار» در روز جمعه درمسیر جاده اشنویه برپا میشود.
تپه حسنلو در ۷کیلومتری شهر نقده قرار دارد، یکی از تپههای باستانی ایران است که قدمت آن به بیش از ۶ هزار سال قبل از میلاد میرسد معروفترین اثر باستانی یافت شده در این محل جام طلای حسنلو است که به عصر آهن تعلق داشته و درموزه ایران باستان نگهداری میشود.
ظرف شراب متعلق به حدود ۴٬۵۰۰ سال پیش از میلاد در تپه حاجی فیروز نقده به عنوان نخستین وسیله شرابسازی موجود در دوران نوسنگی کشف گردید.
مینورسکی در دائرةالمعارف اسلامی زیر کلمه سولدوز آورده که ناحیه سولدوز
را غازان خان در سال ۷۰۳ ه.ق به امیر چوپان دادهاست و بر این اساس به نظر وجه تسمیه سولدوز از نام امیرچوپان گرفته شدهاست.
وجه تسمیههای مختلف نگاشتهشده برای نقده:
دشت نقده در طول تاریخ محل زندگی اقوام مختلف از جمله آشوریها، مادها، مانناها، آذربایجانیها و کردها بودهاست. در زمان حکومت فتحعلیشاه قاجار و در سال ۱۲۴۵ هجری، ایل قرهپاپاق از منطقهٔ قفقاز به این منطقه مهاجرت کرده، ساکن دشت نقده شده و به کشاورزی و دامداری در این منطقهٔ حاصلخیز مشغول شد. براساس یک طرح آمارگیری که در دههٔ ۱۳۵۰ خورشیدی در نقده صورت گرفت، از مجموع جمعیت آن زمان شهر، ۱۲٬۰۰۰ نفر (۶۰ درصد) را ترکهای شیعه و ۸٬۰۰۰ نفر (۴۰ درصد) را کردهای سنی تشکیل میدادند.
تا قبل از نسلکشی آشوریان و در حدود سالهای ۱۹۱۵ تا ۱۹۱۷، ۵۹۸ آشوری در مجموع ۱۰۸ خانوار در نقده زندگی میکردند. در سال ۱۸۸۱، نقده ۶۰ خانوار یهودی داشت که حدوداً ۳۶۰ نفر میشدند. تا سال ۱۹۰۱ جمعیت یهودیان به ۸۰۰ تن افزایش پیدا کرد که بعدها همه آنان به اسرائیل مهاجرت کردند.
دوشنبه, 13 آذر 1402
با سلام یک بار به سفر کردنش می ارزد حتما یک سری بزنید